Οι εφτά Χρωματιστοί Ιππότες

«Οι εφτά Χρωματιστοί Ιππότες»

«Η αποδοχή της Διαφορετικότητας, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αξίες  και μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην αρμονική συνύπαρξη των μαθητών. Μόνο εφ’ όσον αυτή διασφαλιστεί, μπορούν τα παιδιά να αρχίσουν να συνεργάζονται».

Στο πλαίσιο δράσης της Ε.Δ.Υ. , ) θα υλοποιηθούν δράσεις με σκοπό την  κοινωνικο-συναισθηματική ενδυνάμωση της Α΄ τάξης) . Στις 11-10-2024,  στην Α΄ τάξη πραγματοποιήθηκε πρόγραμμα για την αξία της ανεκτικότητας με τίτλο.   Ανεκτικότητα μια απαραίτητη αρετή σημαίνει δέχομαι, σέβομαι και κατανοώ τη διαφορετικότητα ατόμων, ομάδων, λαών, ιδεών. Η ανεκτικότητα καλλιεργεί τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπεια, σημαίνει συνεργασία, για την αντιμετώπιση μικρών ή μεγάλων προβλημάτων.

Στόχοι:

Στόχος του προγράμματος είναι η καλλιέργεια στα παιδιά της ανεκτικότητας και του σεβασμού στις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, η συναισθηματική ενδυνάμωση των παιδιών, α κατάκτηση της ευτυχίας  η δυνατότητα, μεγαλώνοντας, να διεκδικήσουν περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και σε άλλους τομείς της ζωής τους.

Υλοποίηση:

Στο βασίλειο των Χρωμάτων ζούσαν εφτά ιππότες: ο Κόκκινος, ο Πορτοκαλής, ο Κίτρινος, ο Πράσινος, ο Μπλε, ο Λουλακής και ο Βιολετής. Όλοι ήταν γενναίοι και τολμηροί, όλοι ένιωθαν πολύ περήφανοι για το δικό τους χρώμα, ο καθένας πίστευε ότι είναι ο καλύτερος και έβλεπε στους άλλους μόνο μειονεκτήματα.  Όταν όμως ενώθηκαν όλοι μαζί δημιούργησαν την πιο όμορφη και εντυπωσιακή αψίδα που είχε δει ποτέ κανείς: το ουράνιο τόξο.

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι http://tvxs.gr/news/paideia/oi-efta-xromatistoi-ippotes-ena-paramythi-gia-ti-diaforetikotita-binteo
Επεξεργαστήκαμε το παραμύθι και κουβεντιάσαμε. Γιατί τσακώνονταν μεταξύ τους, σε τι είχαν δίκιο, σε τι δεν είχαν, ποια ήταν η λύση για τους καυγάδες τους. Κάναμε το ουράνιο τόξο με ωραία χρώματα.

Ο κάθε ιππότης ήταν μοναδικός και όλοι μαζί όταν ενώθηκαν ήταν υπέροχοι. Κι εμείς ο καθένας μοναδικός ξεχωριστός αλλά όλοι μαζί μια όμορφη παρέα.

Έχουμε όλοι οι άνθρωποι μάτια‚ μύτη, στόμα, χέρια με δάχτυλα και πόδια με δακτυλάκια.  Μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. Κάποιων το δέρμα είναι πιο ανοικτό και κάποιων πιο σκούρο.  Κάθε πολιτισμός είναι σημαντικός και κάθε φυλή μοναδική, ακριβώς όπως κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου. Είδαμε το χέρι μας και τα δάχτυλά μας τα οποία δεν είναι όλα ίσα(άλλο πιο μικρό άλλο πιο μεγάλο). Όμως όλα έχουν κάτι να προσφέρουν. Κάναμε ένα πείραμα. Τα παιδιά προσπάθησαν να κρατήσουν το μολύβι και να γράψουν χωρίς τη βοήθεια του αντίχειρα. Δεν τα κατάφεραν.

Ζωγραφίσαμε πάνω σ ένα μικρό φύλλο ο καθένας κάτι που μας κέντρισε το ενδιαφέρον από την ιστορία και στο τέλος δημιουργήσαμε όλοι μαζί ενωμένοι την δική μας ασπίδα.

Η Δράση υλοποιήθηκε από τις την κα Γιαννέλου Ευαγγελία, την Κοινωνική Λειτουργό του Σχολείου μας.

Υπεύθυνες του προγράμματος είναι οι:

Κα Γιαννέλου Ευαγγελία, η Κοινωνική Λειτουργός του σχολείου μας

Κα Ζούζουλα Όλγα, η Ψυχολόγος του σχολείου μας

       

Τα σχόλια είναι κλειστά